Uczymy dziecko empatii - jak to zrobić? Oczywiście robiąc karmnik dla ptaków. Nauka i dobra zabawa w jednym

kliknij aby powiększyć

Dziecko należy uczyć szacunku i empatii od samego początku. Chyba każdego normalnego człowieka denerwują dzieciaki goniące gołębie, albo traktujące zwierzę jak zabawkę. Dlatego też szacunek dla braci mniejszych jest tak ważny. Ale naukę empatii i zabawę można połączyć, wykonując wspólnie karmik dla ptaków. Jako, że zima zbliża się wielkimi krokami, to czas najwyższy o tym pomyśleć.

Etap pierwszy: materiały

Na samym początku należy wybrać odpowiednie materiały. Oczywiście tutaj przypominamy, że ciężkie pracy, typu wkręcanie wykonują dorośli, a rolą dzieci jest raczej podawanie, choć należy im wytłumaczyć, że jest to bardzo ważna rola. Najważniejszym elementem są oczywiście deski i tutaj możecie wykorzystać stare półki jeżeli takie posiadacie bądź zakupić nowe deski w pierwszym lepszym sklepie budowlanym. Kolejnym niezbędnym elementem są kantówki, w tym przypadku warto wiedzieć, że właśnie z nich wykonywać będziemy element nośny dachu. O ile podstawa i dach muszą być wykonane z mocniejszego drewna, tak boczne ścianki mogą być już wykonane z listewek. Jednym z najważniejszych elementów jest klej, ale koniecznie powinien być to dedykowany klej do drewna. Skoro materiały mamy już wybrane, to czas przejść do narzędzi, a więc już do etap drugiego.

Etap drugi: narzędzia

Robienie karmnika zasadniczo nie powinno nastręczać problemów, ale jednak wymaga pewnego zaangażowania, a przy tym precyzji. Swoją droga warto przy tym pokazać dziecku, że nie wszystko trzeba kupować, bo pewne rzeczy można zrobić samodzielnie. Pewien problem pojawia się wtedy, gdy raczej majsterkowicze z nas żadni, ale mając odpowiednie sprzęty jakoś można poradzić sobie z tym zadaniem, tym bardziej że nagrodą będzie nie tylko nakarmienie ptaków, ale także uśmiech dziecka. Ale przechodząc do narzędzi, warto pamiętać, że w myśl zasady, że życie należy sobie ułatwiać, a nie utrudniać, należy wybrać takie, które zapewnią wygodę pracy. Na pewno najważniejszym narzędziem jest wkrętarka, a dokładnie elektrowkrętarka. Do tego przyda się także pilarka tarczowa, a także bity oraz miła tarczowa. A skoro narzędzia mamy już skompletowane, to czas przejść do etapu trzeciego i najważniejszego, czyli wykonania.

Etap trzeci: wykonanie

Pewnie teraz jest etap, którego większość się najbardziej boi. Zatem mając materiały trzeba określić wielkość podstawy, jeżeli konieczne będzie docięcie desek, to użyjcie właśnie pilarki. Teraz bardzo ważne jest połączenie i tutaj najlepiej przymocować od razu podstawy listewki, ale w poprzek. Teraz już tylko wystarczy przymocować listwę i chyba najgorszy etap mamy za sobą. Pozostaje już tylko wykonanie słupków, na których posadowiony będzie dach, tutaj mamy dla Was radę, a mianowicie zacinajcie końce przy użyciu właśnie piły ukosowej. Montujemy teraz słupki do podstawy i na tym etapie pamiętajcie, że klejenie drewna powinno być poprzedzone wkręceniem wkrętów. Oczywiście czeka nas jeszcze mocowanie belki. Na tym etapie będzie to najlepsze, gdyż zapewni ona usztywnienie konstrukcji. Trzeba też wykorzystać kantówkę, ale musicie pamiętać, że jej długość powinna być równa szerokości podstawy, ale odejmując od tego grubość słupków. Montowanie dachu także nie powinno nastręczać problemów, gdyż wystarczy tylko połączyć deski tak, aby obrys wystawał poza podstawę. Dach należy przymocować przy użyciu wkrętów i gotowe.

A teraz montaż na drzewie i rozmowa o empatii

Oczywiście może się zdarzyć, że dziecko tak bardzo chce jeszcze coś zrobić, że nie będzie zadowolone z nakładu swojej pracy. Wtedy można mu pozwolić nasypać ziarna, bądź też udekorować domek dla ptaszków. Warto też odbyć rozmowę o szacunku dla każdego zwierzęcia i nie krzywdzeniu go. A potem możecie już wspólnie zamontować karmik, tzn. rodzic zawiesza, a dziecko nadzoruje. Można także karmnik umieścić na balkonie czy parapecie. Codziennie trzeba też przypominać dziecku o karmieniu ptaszków, a więc Waszym zadaniem jest przyniesienie karmnika, z kolei dziecku pozostaje już ta przyjemniejsza rola, czyli nasypanie ziarna. Dzięki takiemu zaangażowaniu uczy się także dzieci systematyczności.