Hala sportowa w Łodzi - historia obiektu

50 lat temu w październiku oddano do użytku Halę Sportową nazywaną również Pałacem Sportu. Ale wiele musiało się wydarzyć aby można było przeciąć wstęgę i oficjalnie ogłosić, że Hala Sportowa oddana jest do użytku. W okresie międzywojennym w Łodzi wybudowano Halę Sportową, która mieściła sie przy ul. Łąkowej jednak w 1946 roku przekazano ją na potrzeby powstającej w Łodzi Wytwórni Filmów Fabularnych. Rekompensatą miał być kompleks sportowo-rekreacyjny z krytą pływalnią.

W marcu 1946 roku Miejska Rada Narodowa Miasta Łodzi podjęła stosowną uchwałę, a w czerwcu w Warszawie odbyła się konferencja w tej sprawie. Wiosną 1947 roku uznano, że najodpowiedniejszymi terenami pod budowę hali są 5-cio hektarowe tereny znajdujące się przy ul. ks. Skorupki, Gdańskiej i Żeromskiego.Nowoczesną i okazałą jak na tamte czasy halę zaprojektował inż. Witold Prochaska z Politechniki Gdańskiej. W 1948 roku rozpoczęto trwającą jak się okazało 9 lat budowę, którą rozpoczęła firma "Fr. Martens i Ad. Daab".Największym problemem przy rozpoczęciu robót był brak rąk do pracy brakowało przede wszystkim murarzy, którzy po wojnie przenieśli się "za chlebem" na Śląsk.

Podczas budowy inżynierowie zastosowali bardzo nowoczesne rozwiązanie techniczne. Ożebrowanie hali ustawiono na ruchomym rusztowaniu przesuwanym na specjalnych szynach, które miało na celu obniżenie kosztów inwestycji oraz przyspieszenie oddania jej do użytku. W 1950 roku zatrzymano prace budowlane - zabrakło pieniędzy. Dwa lata później prace wznowiono. Od samego początku budowa stała się wizytówką miasta - zwyczajem było przywożenie na plac budowy wysokich dostojników politycznych. Był nawet marszałek Klement Woroszyłow, wówczas przewodniczący Rady Najwyższej ZSRR. Pracami żywo zainteresowani byli łódzcy działacze i gdy następowały przestoje, towarzyszka Michalina Tatarkówna interweniowała u samego premiera Cyrankiewicza w Warszawie. Udało się jej nawet zapewnić budowie priorytet.

Jesienią 1957 roku Łódź mogła poszczycić się najnowocześniejszym obiektem sportowym w Europie. 1 października 1957 r. została powołana do życia uchwałą prezydium Rady Narodowej miasta Łodzi - Łódzka Hala Sportowa. Była przedsiębiorstwem państwowym, a w jej gościnnych progach miały odbywać się imprezy sportowe i kulturalne.

Premierową imprezą był mecz bokserski Polska-NRF, który obejrzało 10 tys. widzów a drugie tyle szturmowało halę. Aby nie doszło do zamieszek, pierwszą kontrolę biletów milicjanci prowadzili już przy zbiegu ulic Żeromskiego i Świerczewskiego. Imprezy organizowane w tym czasie cieszyły się wielkim powodzeniem. Nawet na mecz tenisa stołowego Polska - Chiny przyszło 3 tys. widzów. Podczas ligowych pojedynków z potęgami hokeja hala pękała w szwach. Odbywały się tu mecze Łódzkiego Klubu Sportowego w hokeju, które przyciągały tłumy do hali.

Odbywały się tu też nietuzinkowe imprezy kulturalne.W 1959 r. koncertował zespół "Rhytm and Blues" z Michłem Burano. Na dzień przed koncertem Marino Mariniego, miłośnicy włoskiego artysty omal nie zdemolowali biura, w którym sprzedawano miejscówki na koncert, a fani koczowali pod halą już w nocy. W 1960 r. odbył się specjalny pokaz filmu "Krzyżacy", w 1963 r. owacyjnie witano pierwszą kobietę w kosmosie - Walentynę Tiereszkową, a 22 lata później łodzianie spotkali sie z aktorami brazylijskiego serialu "Niewolnica Isaura".

W pałacu wielokrotnie gościła, najsłynniejsza rewia na lodzie "Holiday on Ice". Przez miesiąc cyrk ze Szwecji obejrzało ponad 300 tysięcy widzów a pracownicy przez następnych kilka miesięcy walczyli z uporczywym zapachem dzikich zwierząt.

W powojennej Łodzi to właśnie w Pałacu Sportów odbywały się największe bale, na których witano Nowy Rok. W 1964 Paul Anka śpiewał w hali "Dianę", a w 1977 Afric Simon rozhuśtał halę swoim przebojem "Ramaya". W 1971 r. "Mazowsze" mimo szalejącej burzy tańczyło przy blasku rozdzierających błyskawic, przeciągów i kapiącego na deski sceniczne deszczu. Pokolenie stanu wojennego świetnie pamięta słynne koncerty, "Rockowiska" oraz tłumy, które "waliły" do hali na Perfect, Republikę, Brygadę Kryzys a nawet Shakin Stevensa. Lista artystów, którzy występowali w hali jest bardzo długa. Nie sposób wymienić ich wszystkich.

W 1988 r., a także 3 lata później, hala zapełniła się do ostatniego miejsca. Wtedy do Łodzi zawitał Anatolij Kaszpirowski, słynny energoterapeuta. Uzyskanie wejściówki na seans graniczyło z cudem, a podobnym powodzeniem cieszył się też inny uzdrowiciel - Nardelli.

Hala była także świadkiem wydarzeń politycznych odbywały się tu kongresy, zjazdy i wiece partyjne. W 1973 roku odbył sie pierwszy pokaz samochodów - prezentowano tylko jeden pojazd - fiata 126, przyszły tłumy. Jesienią 1980 roku gościliśmy na wiecu przewodniczącego NSZZ "Solidarność" Lecha Wałęsę.

Rok 1987 rozpoczął nową erę tzw. Łodzi Targowej. Pierwsze targi "Interfashion" odbyły się w hali sportowej. Przez kilka dni całe miasto podporządkowane było temu wydarzeniu. Rozkwit imprez targowych nastąpił w latach 90. i obiekt coraz rzadziej gościł imprezy sportowe i kulturalne.

Pisząc o sporcie nie można nie wspomnieć o łyżwiarstwie figurowym. Przy ulicy Skorupki 21 wychowali się i święcili triumfy nasi olimpijczycy - Sylwia Nowak i Sebastian Kolasiński. Trenował tu też solista, Grzegorz Filipowski - medalista mistrzostw Europy. Ogromnym zainteresowaniem cieszyły się zawody bokserskie, a zwłaszcza turnieje o "Złotą Łódkę".

 

Dodaj komentarz:

Wasze komentarze: